Dini görevleri üstlenmiş meslekler, halk nazarında kutsal bir meslektir. Bu doğrudur. Zira meslek genel itibarıyla vahye dayanır. Mesleği icra edenlere karşı halk arasında ifrat ve tefrit noktasında yaklaşımlar vardır. Bunların çoğu kez uygulandığına şahit oluyoruz. Sadece iki misal vereceğim.

Bazı bölgelerimizde kutsaldır diye hocalardan önce yemeğe başlanmaz, ilk tarla, bahçe, kümes, sığır ürünleri hocalara… verilir. Hocanın önünden yürünmez, sözü kesilmez… inançları vardır.

25 Şubat 2024 tarihinde dini davete gittim. Davet, kalabalıktı. Adamın biri çoğu yer ve zamanda söylenen sözlerden birisini başladı söylemeye. Dedi ki, ”imamlar çok maaş alıyor. Sanki…” Ben de,

– nerede fazla maaş alıyorlar. Başka meslekten olanları niçin anlat mıyorsun? Şeklinde cevap verdim.

Bir zamanlar ara açmak için “hocalar niçin az maaş alıyorlar? Deniliyordu hatırlatmasında bulunayım istedim.

Son 30 yılda sayı ve yetişmiş eleman kalitesi açısından dini alanlarda yetişmiş ve yetişmekte olan yetersizlik dikkat çekmektedir. Bunun çok sayıda nedenlerinden en önemlisi, yıllar öncesinde üniversitelere girişte meslek lisesi ve normal lise ayrımı yapılmış olmasıdır. Buna insanların para, mevkii ve makam sevgisi de eklenmiştir.

Nitelik ve nicelik açısından yetişmiş eleman olmayınca duruma göre görevlendirmeler olabiliyor. Görevlilere hiç olmazsa bazı temel ihtiyaçları giderici bilgi edinelim ve uygulamaları icra edelim tavsiyelerinde bulunmak isterim.

Dizi yazımın birkaç paragraf öncesi bölümünde ezanın okunmasının önemini anlattım. İlavelerim olacaktır.

Ezan okumada dini ifadeleri doğru telaffuz ve güzel ses önemlidir. Aşırı teganni yapılmaksızın kısa okunan ezanlar, muteber ezanlar olarak kabul edilir. Ezanlarda tecvit kuralı şartı yoktur. Bu kural, Kur’an içindir. Ayrıca belirtmekte yarar vardır. Beş vakit okunan ezanların kendine göre makamları vardır. Araştırılmasını isterim çok zaman önceki yıllarda İstanbul Nuru Osmaniye Camii’nde makamlar uygulanmıştı.

Hatırlatmakta yarar vardır. Her ayetin anlam bütünlüğü vardır. Doğru kıraat edilmeleri ve yazılmaları ile anlaşılırlar. Dinlediğim zamanlarda maalesef okunan ayetleri genel itibarıyla dilimize çeviremiyorum. Çevirdiklerim olmadı mı? Elbette oldu. Mesela, Yakup Baltacı hocamız, Gürbüzler ’de bir programda Kur’an okumuştu. Okurken hepsini tercüme ettim. Hatta ona, güzellik için teşekkür de etmiştim.

Günümüzde doğruyu öğrenme ve öğretme yolları ve imkânları çok sayıdadır. Eskiden öğrenmek için İstanbul başta çok sayıda yerlere gittiğimizi hatırlıyorum. Radyo, TV, internet, telefon, okul, kurs ve yurtlar öğrenme imkânlarını ayağımıza getirdi. Hiçbir yere gitmeden doğruları öğrenip öğretebiliriz.

Din görevlilerinin bazı duaları, zammı sureleri, Yasin, Mülk, Nebee surelerini bilmeleri ve doğru okumaları kâfi olarak görülüyor. Doğrudur. Ama bakıyoruz, bunlar doğru okunamıyor. Dualar yanlış okunuyor ve yapılıyor. Tercüme edecek oluyoruz mana yanlışlıkları sırıtıyor. Bir günü bir ayeti düzgün okumaya ayırsak dahi bir yılda düzgün okuma melekesi kazanırız.

Kur’an ve duâsız din olmuyor. Yani dua, namaz, törenler, nikâhlar, dini anlatımlar… onunladır.

İmkânların arttığı asrımızda, din alanında yanlışların artması çok üzücü olarak kendini gösteriyor.

Yazım ilerledikçe çok önemli bilgiler yazmaya çalışacağım.

Devam edecek

Buluşmak dileği ile… Hoşça kalınız.